Tyler was altijd een fervent gamer geweest, sinds zijn oudere broer Dylan hem op 14-jarige leeftijd kennis liet maken met de eerste Destiny-game. Sinds hij die controller oppakte en zijn eerste Chimera doodde, was hij verslaafd. Er klikte iets in hem, en zo begon een hobby die al snel een rage werd en uiteindelijk een obsessie die hem op het duistere pad zou leiden waarop hij zich bevond. Elke dag na schooltijd smeekte hij Dylan om coöperatief met hem te spelen, en naarmate de tijd verstreek, overtrof zijn natuurlijke, nieuw gevonden vaardigheid die van zijn broers en werd hij de vaste partijleider onder hun clan.
Toen Destiny 2 uitkwam, werd Tyler een kracht waarmee rekening moest worden gehouden. Zijn gebruikersnaam was bekend bij andere clans en werd gevreesd op de PVP-servers. Zijn vaardigheden overtroffen die van de mensen om hem heen ver. Hij leidde met succes hele clanaanvallen en werd al snel opgemerkt door zowel officiële als niet-officiële competities. Tegen de tijd dat de eerste twee uitbreidingspakketten waren uitgebracht, had Tyler aanbiedingen om zich aan te sluiten bij clans die wereldwijd bekend waren, toernooien voor geld en kleine interviews in het gamingcircuit als de nieuwe opkomende e-gamer om naar te kijken.
Dat is wanneer ze benaderde hem.
Tijdens het spelen ontving Tyler op een dag een bericht op zijn computer van een onbekende afzender. Aanvankelijk wilde hij het niet openen, totdat hij de eerste regel las die onder de berichtmelding verscheen... -
Het lot van de verlaten kortverhaal
'Tyler, we zien een grote belofte in je... we hebben een aanbod dat je niet moet afslaan...'
Dat was alles wat hij kon zien. Wat hem echter opviel, was dat het bericht hem met zijn echte naam adresseerde. Nergens op zijn account had hij zijn echte naam gebruikt, maar op de een of andere manier wist deze afzender die. De gedachte kwam bij hem op dat dit misschien een van de vrienden van hem of zijn broers was die een grap met hem uithaalde, dus hij dacht dat hij daarin mee zou gaan en opende het bericht. De rest van het bericht legde verder uit dat zijn spelvaardigheden de aandacht hadden getrokken van een zeer rijke groep mensen, mensen die graag naar gamers keken, maar die hogere risico's met zich meebrachten... Samen met deze veronderstelde hogere risico's maakte de contante uitbetaling uiteraard goed daarvoor aan de overwinnaar. Het bericht eindigde simpelweg met: als hij geïnteresseerd was om lid te worden, moest hij op de link klikken, zich onmiddellijk afmelden en verdere instructies afwachten. Tyler, die er niet uit wilde zien alsof het bericht hem had bereikt, klikte op de link, logde uit voor de nacht en dacht er verder niet meer over na.
De volgende ochtend werd Tyler wakker van het geluid van zijn moeder die onderaan de trap schreeuwde: er was een pakketje voor hem aangekomen, afgeleverd door een fietskoerier. Tyler liep naar beneden en pakte zijn onverwachte levering op met een perplexe blik op zijn gezicht. Waar kwam die vandaan? Tyler opende het en vond een gloednieuwe Ps4, een gloednieuwe headset en camera, een laptop en een assortiment draden die vastzaten aan wat leek op plakbriefjes en een briefje. Op het briefje stond dat omdat hij gisteravond deelname aan de competitie accepteerde, hij zijn oude account niet langer zou gebruiken, elke deelnemer een toegewezen account gebruikte en de meegeleverde hardware met camera verplicht was. Ten slotte was de bizar ogende wirwar van draden en plakkerige kussentjes bedoeld om zijn hartslag voor de kijkers te volgen, en er volgden instructies voor het instellen ervan. De laptop was voor hem om zijn live reacties terug te streamen naar de kijkers, deze kwam ook met instructies. Tyler besefte al snel dat dit toch geen ingewikkelde grap was, en het idee om serieus geld te verdienen met een spel waar hij van hield sprak hem aan. Zonder er verder over na te denken liep hij naar zijn kamer, deed de deur op slot, installeerde de nieuwe machine, de camera en laadde het nieuwe account op. Net als in het bericht was zijn nieuwe accountnaam simpelweg 'Tyler'.
Omdat dit het weekend was van de release van de nieuwe Forsaken DLC, hoopte Tyler dat ze de vooruitziende blik hadden om deze op te zetten. Zijn hoop werd snel bevestigd toen hij met zijn nieuwe account in het spel bleef steken. Toen hij naar het scherm van de laptop keek, zag hij tot zijn verbazing dat verschillende andere spelers allemaal op dezelfde draad waren aangesloten als hij, voordat hij tijd had om volledig te begrijpen wat er aan de hand was, klonk er een stem door de microfoon.
"Hij... Hé... kan iemand mij horen?" De stem begon: "Hallo?" het ging door.
“Hallo, ik ben hier” antwoordde Tyler
“Nou, dit is…. Anders, nietwaar? Ik weet nog niet helemaal wat ik ervan moet denken.” De mysterieuze stem verbrak de tweede stilte.
Tyler keek naar de laptop en zag een jong uitziende jongen op een van de minischermen tegelijkertijd praten met de mysterieuze stem
“Aha, ik zie je! Kijk eens naar je laptop.” Tyler zwaaide naar de camera “Dat ben ik!” Je zag de jongen naar zijn laptop kijken en vervolgens glimlachen en terugzwaaien.
Gedurende de volgende 20 minuten stelde iedereen zich voor, waar hij vandaan kwam en wat zijn specifieke specialiteit was. Iedereen leek het perfect met elkaar te kunnen vinden totdat een hoge hoorn uit al hun koptelefoons barstte en de gesprekken doodstak. Uiteindelijk kwam er een nieuwe stem de chat binnen, eentje zonder camera.
"Ik ben zo blij dat jullie jezelf allemaal aan elkaar hebben voorgesteld. Het volgende deel is niet zo leuk voor ons als je geen naam kunt geven aan het geschreeuw." Er verscheen een blik van verwarring en angst op het gezicht van elke kanshebber
“Zoals je weet is dit een toernooi, maar het is niet het soort toernooi dat je gewend bent. Nee, dit toernooi kent maar één ronde, de winnaar krijgt alles. Een soort Battle Royale. Mag ik nu uw aandacht vestigen op de draden die jullie allemaal zo blindelings aan elkaar vastmaakten... Deze staan nu onder spanning, elke poging om ze te verwijderen zal resulteren in de dood door elektrocutie.' Er klonk paniekerig gemompel door de koptelefoon. allemaal volkomen veilig, als je de draden niet aanraakt. Dat is natuurlijk totdat we op de juiste manier aan het toernooi deelnemen... beschouw deze draden als je eliminatie zodra je in het spel wordt gedood. Dat klopt, sterfgevallen in het spel ZULLEN resulteren in jouw daadwerkelijke dood…' De kanshebbers begonnen te protesteren, sommigen huilden, anderen schreeuwden, de stem van de gastheer bleef stil terwijl de commotie toenam.
Terwijl het geschreeuw aanhield, sneed een oorverdovende schreeuw door het geluid heen. Tyler wist niet precies wat er aan de hand was totdat hij naar zijn laptop keek en een van de andere kanshebbers zag stuiptrekken... niets, geen beweging.
“Elk jaar is er altijd één”, begon de presentator. “Iemand moet zich altijd afvragen of de elektrocutie een grap is… Zoals jullie nu allemaal kunnen zien, zijn we bloedserieus. Zonder verder oponthoud, welkom bij seizoen 4… Laat het toernooi beginnen!” Het lichte geluid van juichende mensen en muziek was te horen op de achtergrond van de microfoon van de gastheer.
Alle kanshebbers werden in een lobby geladen... er was er nog maar één over...
Het is iets meer dan twee jaar geleden sinds dat eerste noodlottige toernooi voor Tyler, gelukkig voor hem was hij die dag de beste, en de daaropvolgende toernooien daarna ook. Zijn vaardigheden zijn echt legendarisch, tot het punt waarop de gastheer en zijn rijke kijkers hem in echte games gebruiken om nieuwe deelnemers te verleiden zich bij zijn clan aan te sluiten, en als zij zichzelf bewijzen, krijgen ook zij een mysterieuze inbox die op hen is gepersonaliseerd.
Dus onthoud dit verhaal de volgende keer dat je een game online speelt en een nieuwe clan-uitnodiging tegenkomt, hij speelt niet alleen Destiny, weet je ... Ze hebben zijn spelaanbod uitgebreid, maar elke keer zijn de clans hetzelfde. Dus pas op van…
Het lot van de verlatenen
